Een paar jaar geleden nam ik na een bezinningsweekeind een walnoot mee vanonder de boom. Net zoals er bij mij veel ontkiemde na dat weekeind, gebeurde dat ook bij de walnoot… Hij was spontaan gaan uitlopen. Voorzichtig plantte ik dit bijzondere zaadje in een potje, en ja hoor na een tijdje kwam er wat boven de grond uitpiepen. Net zoals mijn eigen proces omgaf ik het prille sprietje met de nodige zorg, aandacht en liefde. Toen hij al echt een plantje werd en het mooie weer kwam, mocht hij voorzichtig het balkon op. Ook daar kreeg hij de zorg die hij nodig had; grotere potjes, voeding, water, complimentjes (tja t is toch best gaaf om je eigen geraapte noot, inclusief dierbare herinneringen, tot zo iets bijzonders te zien uitgroeien). Maar soms kreeg hij het ook te verduren; vorst, gure wind, bladluis en andere ongewenste gasten die zich tegoed deed aan z’n moeizaam gegroeide sappige blaadjes. En wat te denken van de schaduw van de andere planten? Met wat liefdevolle aandacht kwam hij er steeds weer bovenop en groeide hij gestaagde door. Maar langzaam kwam hij steeds meer in de verdrukking en eigenlijk kwam hij er niet meer tot z’n recht daar op mijn balkonneke…… Hij zou daar nooit tot zijn volle potentie kunnen komen en uitgroeien tot een mooie grote boom die anderen kan voeden met de rijkdom van zijn vruchten…..
Toen ik gisteren met Beltane bezig was wist ik het opeens; er is geen mooier moment om hem de nodige groeiruimte te geven dan vandaag… Vanmiddag ging ik op pad met mn boompje, schepje en water… Op naar het park hier vlak bij. Zoekend naar een mooi en goed plekje, werd ik ergens anders heen getrokken dan ik vooraf gedacht had. Eigenlijk omdat ik nog een foto wilde maken van het voor mij zo bijzondere walnootje. Toen ik daar pal voor mn voeten een gigantische ganzenveer zag liggen wist ik DIT is de plek waar hij verder uit mag groeien (als ik de ganzen zie vraag ik altijd of ze me ajb een grote veer geven om een smudge fan van de maken, maar nog nooit zo’n mooie grote gevonden). Met veel zorg en liefde heb ik daar mijn walnootboompje geplant, om hem de kans te bieden uit te groeien tot een mooie grote boom. Zodat hij, net als ik, steeds meer tot zijn recht kan komen en gaan doen waarvoor hij bedoeld is. Voorlopig zal ik hem daar nog wat ondersteunen met water en liefdevolle aandacht, tot hij zich er zo vertrouwd voelt dat hij zn eigen weg weet te vinden. Hopelijk mag ik ooit zijn vruchten gaan plukken 💞
delen mag mvv deze pagina
💜 Vivianne
Medium- & Energetisch Therapeut
Comments