Ik heb al een paar weken af en aan het knagende gevoel van “er staat iets te gebeuren, maar ik weet niet wat”. Hoofdpijn. Vermoeidheid. Een beetje wazig, mistig gevoel. Intense dromen, vaak & veel wakker zijn, of zou je het gevoel hebben dat je wakker bent, maar is het een soort van helder-slapen waarin je juist erg afgestemd bent? De vermoeidheid is ook anders dan ‘niet genoeg slaap vermoeidheid’.
En ik hoor het van heel veel mensen!
Er wordt geopperd het is de maan, zonnestormen, andere planeetstanden... Maar het voelt echt anders. Er is collectief iets anders gaande.
Dat zie ik ook als ik me er op afstem. Het is alsof ik een soort rookpluimpjes zie ik opstijgen.
Energie-pluimpjes van stukken die geheeld worden, en het voelt als een kinderlijke energie die dan vrij kan komen. Bij ieder individueel maar wel bij veel van ons tegelijk… Een beetje zoals op de afbeelding….
Het heeft te maken met angst-stukken uit de kinderjaren, waardoor de kinderlijke energie die daar toen door is vastgeslagen nu vrij komt. Collectief is men, individueel, op dat niveau aan het helen.
Ik zag bij mezelf van de week ook zoiets voorbij komen. Het ging over een stuk angst die ik als jong kind van een ander had opgepikt, of angst die ik kreeg door de schrik en paniekreactie van die ander ergens op. Toen ik dat terug gaf en heelde, kon mijn energie weer stromen. Ik voel de aarde weer aan mijn voeten kietelen, de energie ging weer stromen, ik voelde me zachter, steviger en krachtiger. De wazige wolk die ik al even om me heen voelde trok ook langzaam op. De zachte kinderlijke energie die het gevangen had gehouden kwam weer vrij en kan heerlijk stromen.
En dat is wat ik in die rookpluimpjes ook voel en zie als ik me erop af stem. Het is alsof er allemaal pluimpjes van die kinderlijke energie vrijkomen, de zachtheid die de wereld nu zo hard nodig heeft.
En daarmee komen we ook gelijk bij het tweede stuk van het verhaal, en dat zijn de donkere plakken die ik er tussen zie liggen. Dat is zware taaie energie die niet mee in beweging komt. Hoe hard we het ook proberen, ik voel en zie dat hij nu niet mee gaat komen. Het zijn in dit geval niet onze eigen donkere stukken (al spelen die ook altijd mee), maar ze hebben vooral te maken met er op het wereldtoneel gaande is, oa in de Oekraïne.
Op het moment dat wij tegen die zwarte plakken aanraken voelen we dat onbestendige ‘er staat wat te gebeuren’, de hoofdpijn en vermoeidheid ed. Het nodigt ons uit onze angst- en pijnstukken uit onze kindertijd te helen. Als we het toelaten plakt die energie met een soort van tentakel aan een stukje dat bij ons nog geheeld mag worden en trekt dat naar boven (als een octopus-arm die iets opdiept), zodat wij er bij onszelf aan kunnen werken. Ik weet niet goed hoe ik het anders moet beschrijven. Maar het is echt anders dan anders.
Waar het meestal de bedoeling van dit soort energie-golven is dat wij met ons licht, met onze geheelde stukken, de rest mee op moeten liften, zie ik nu dat we dat even mogen laten en mogen gebruiken voor onze eigen heling. Het plukt zelfs heel gericht onze ‘gevangen’ kindstukken naar boven, om ons die te laten helen.
Ik vind het lastig om het verschil uit te leggen, voor mijn gevoel is het echt een verschuiving. Het gaat nu om het verzachten van de energie en die te bestendigen. En dat heeft als doel om de ‘donkere plakken’ die ik zag geïsoleerd te houden tot niet meer dan dat.
Denk je nu; Ja Vivianne je weet het weer mooi te vertellen, maar hoe doe ik dat dan? Ik kan dit echt niet zelf. Mail me dan voor een consult, dan kan ik je er bij ondersteunen.
💜 Vivianne Medium- & Energetisch Therapeut viviannespraktijk@gmail.com
Opmerkingen